Acetum
Acetum est dolus, ut in Evangelio: “Implevit spongiam aceto,” quod replevit diabolus populos Iudaeorum fraude et dolo. Acetum, piger quilibet, ut in Parabolis: “Sicut acetum dentibus amarum est,” sic piger sanctis, qui dentes appellantur, frequenter nocet verbum commotionis, ut in Parabolis: “Vipera, sal, acetum in vitiis, et qui cantat corde pessimo,” quod quando perversa mens corripitur murmurat, sicut nitrum fervescit et ebullit, quando ponitur in aceto. Acetum, infidelitas, ut in Psalmis: “In siti mea potaverunt me aceto,” id est, ego fidem eorum sitii, et ipsi infidelitate me potaverunt.