Ros
Ros est superna contemplatio, ut in Genesi: “Det tibi Deus de rore coeli.” Ros, Dei gratia, ut in Iob: “Et ros morabitur in messione mea,” id est, gratia Dei perseverabit in operatione mea. Ros, plenitudo sanctitatis, ut in libro Iudicum: “Ros sit in solo vellere,” quod prae cunctis plenitudo erat sanctitatis in Maria virgine. Ros, infidelitas, ut in Cantico: “Caput meum plenum est rore,” id est, praedica verbum, o amica fidelis; quod male sentiunt quidam de divinitate sua.