Manus
Manus est Christus ad mundum veniens, ut in Psalmis: “Emitte manum tuam de alto,” id est, mitte Filium tuum de coelo. Manus, Christus ascendens, ut in Deuteronomio: “Levabo ad coelum manum meam,” quod Christus ad coelos elevatus est. Manus, consolatio divina, ut in Ezechiele: “Manus Domini erat mecum,” id est, consolatio divina affuit mihi. [Manus], potestas, ut in Psalmis: “De manu filiorum apostatantium.” Manus, membra Christi, ut in Exodo manus Moysi producta est de sinu leprosi, in sinum revocata, in pristinum rediit: quod immunda fiunt membra Christi, cum peccando a gratia exeunt; cum vero poenitendo redeunt, emundantur. Manus, impulsio, ut in Psalmis: “Et manus peccatoris non moveat me.” Manus, disciplina, ut in Psalmis: “Die ac nocte gravata est super me manus,” id est, continue deprimit me disciplina tua. Manus, gratia, ut in Psalmis: “Dominus supponit manum suam,” id est gratiam suam adiutricem confert. Manus, munificentia, ut in Psalmis: “Aperis tu manum tuam,” id est, largiter impendis munificentiam tuam. Manus, vindicta, ut in Psalmis: “Confirmasti super me manum tuam,” id est, aggravasti super me vindictam tuam. Manus, opus bonum, ut in Iob: “Manum meam ponam super os meum,” id est, per opus bonum purgabo locutionem meam illicitam. Manus, vis supernae virtutis, ut in Ezechiele: “Similitudo manus apprehendit me,” id est, vis supernae virtutis arripuit me. Manus, actio Christi, ut in Ezechiele: “Manus hominis sub pennis eorum,” id est imitatio actionis Christi sub volatu contemplationis eorum. Manus, potestas Dei, ut in Ezechiele: “Facta est super me manus Domini,” id est, revelata est mihi potestas Domini. Manus, potestas Antichristi, ut in Daniele: “Dolus in manu eius dirigetur,” id est, deceptio in potestate Antichristi exercebitur. Manus, tentatio diaboli, ut in Iob: “Ecce in manu tua est,” id est, licentiam eum tentandi habes. Manus, persecutio diurna, ut in Iob: “Manum tuam longe fac a me,” id est, persecutionem tuam aliquantulum remove a me. Manus, populus Iudaicus, ut in Psalmis: “Utquid avertis manum tuam?” id est, utquid proiicis a te populum Iudaicum? Manus, persecutio Iudaeorum, ut in Iob: “Pone me iuxta te, et cuiusvis manus pugnet contra me,” id est, cum sedero ad dexteram tuam, tangere me non poterit persecutio Iudaeorum. Manus, familiaris amicus, ut in Evangelio: “Si manus tua scandalizaverit te,” id est, si amicus tuus necessarius peccare impellit te. Manus, versutia hostis, ut in cantico Exodi: “Interficiet eos manus mea,” id est, per consensum illiciti dabit eos antiqui versutia, quae in ea dicitur, quod ut seducat, permittitur. Per manum plures actiones, ut in Psalmis: “Docet manus meas ad praelium,” id est, operationes meas, ut iniquitati resistant. Per manus, martyres, ut in Cantico: “Manus mea stillaverunt myrrham,” id est, martyres mei destituerunt, usque ad mortem. Per manus, operatores boni, ut in Cantico: “Manus illius tornatiles aureo,” quod operatores boni sine errore in charitate fulgent. Per manum discretio, ut in Evangelio: “Discipuli manibus confricabant spicas,” quod in Scripturarum sententiis doctores studio discretionis spiritualem intellectum quaerunt. Per manum dispositiones Dei, ut in Psalmis: “In manibus tuis sortes meae,” id est, in dispositionibus tuis eventus mei. Per manus curae spirituales, ut in Psalmis: “Anima mea in manibus meis semper;” [id est], animae meae curas assidue spirituales impendam. Per manum, . . . . Dei, ut in Psalmis: “In manus tuas, Domine, commendo spiritum meum.”