Egyptus
Egyptus est tenebrae, et est mundus iste, ut in Genesi: “Noli descendere in Aegyptum,” id est, diligere mundum. Egyptus, peccatum, ut in Psalmis: “In exitu Israel de Aegypto,” quod quando electi a peccatis suis exempti per confessionem ad sanctitatem pertingunt. Egyptus, infidelitas, ut in Psalmis: “Ioseph cum exiret de terra Aegypti: linguam meam,” etc., quod populus Christianus, exiens de tenebris infidelitatis, praecepta Novi Testamenti, prius incognita, audivit. Egyptus, gentilitas, ut in Evangelio: “Puer Iesus de Iudaea translatus est in Aegyptum,” quod relicto populo Iudaeorum ad gentes fides incarnationis Christi pervenit. Egyptus, infernus, ut in Exodo per immolationem agni, Israel liberatus est de Aegypto, quod per passionem Christi electi reducti sint de inferno.