Piscis
Piscis est Christus, ut in Evangelio: “Obtulerunt ei partem piscis assi et favum,” id est, honoraverunt recte credendo et sancte vivendo sacramenta Christi passi. Piscis, fides, ut in Evangelio: “Nunquid pro pisce [serpentem],” id est, pro fide infidelitatem “dabit illi?” Piscis, mors, ut in Iona: “Praeparavit Deus piscem grandem, ut deglutiret Ionam,” quod permisit Deus Pater, ut mors crudelis invaderet Christum. Piscis, diabolus, ut in libro Tobiae: “Exivit piscis immanis ad devorandum eum,” quod diabolus circuit quaerens quem devoret. Per pisces homines, ut in Evangelio: “Ex omni genere piscium congreganti,” quod sine ulla distinctione omnes ad fidem Ecclesiae colligit. Per pisces fideles, ut in Iob: “Aut gurgustium piscium capite illius,” quod ipsos mundi principes, qui summa erant in corpore diaboli membra, Deus per fidem Ecclesiae fecit fideles. Per pisces duae istae perae, sacerdotalis videlicet et regia, ut in Evangelio: “Puer qui habet quinque panes hordeaceos et duos pisces,” quod Iudaicus populus sensu puerilis quinque libris Moysis ornatus, et regimine sacerdotali atque regali erat munitus. Per pisces, homines curiosi, ut in Psalmis: “Volucres coeli et pisces,” id est, elati per superbiam erecti, et curiosi, vitae huius profundis immersi.