Platea
Platea est multitudo populorum, ut in Iob: Et in platea parabant cathedram,” id est, in multitudine subiectorum praelationem exercui. Per plateas auditores, ut in Parabolis.” Et in plateis aquas tuas divide, id est, inter auditores praedicationes tuas disperge. Per plateas homines saeculares ut in Cantico: “Per vicos et plateas quaeram quem diligit anima mea,” id est, Christum in conversationibus religiosorum quaeram et saecularium. Per plateas corda electorum, ut in libro Ecclesiastico: “Exaltata sum iuxta aquam in plateis,” quod in sanctorum mentibus, per charitatem dilatatis, sapientia per profundas contemplationes elevatur. Per plateas, agmina coelestium civium, ut in libro Tobiae: “Plateae tuae, Ierusalem, sternuntur auro mundo,” quod pura claritate et clara puritate aeternae sapientiae agmina bonorum civium decorantur. Per plateas gloriae impiorum, ut in Iob: “Non celebretur nomen eius in plateis,” quod impii non famati semper honorabuntur in supereminentia et gloria vitae praesentis