Arcus
Arcus est sacra praedicatio, ut in Psalmis: “Intendentes et mittentes arcum,” quod multi in Ecclesia verbis praedicationis contra alios emittuntur, sed in tentatione succumbunt. Arcus, humana fortitudo, ut in Psalmis: “Non enim in arcu meo sperabo,” id est, de meo robore non confidam. Arcus ut in Psalmis: “Peccatores intenderunt arcum suum,” quod Iudaei adversus Dominum dolos exercuerunt. Arcus Evangelista, ut in Psalmis: “Arcum aereum,” id est, fortes operarios meos fecisti inflexibiles. Arcus, sacra Scriptura, ut in Psalmis: “Arcum suum tetendit,” quod sacram Scripturam nobis Dominus exhibuit. Arcus, comminatio iudicii, ut in Psalmis: “Fugiant a facie arcus,” id est, evadant iudicium extremum. Arcus, occulta malitia, ut in Psalmis: “Intenderunt arcum, rem amaram,” id est, occultam malitiam exercuerunt. “Arcus conversi sunt,” id est, praedecessores eorum habuerunt intentionem malam. Arcus, minae, ut in Psalmis: “Intenderunt arcum, sed Dominus infirmabit,” id est, minatur ut humilientur. Arcus, virtus patientiae, ut in Genesi: “Sedit in forti arcus eius,” quod patientia viri sancti robusta est. Per arcum insidiae ferientium, ut in Psalmis: “Ibi confregit potentias, arcum,” id est, ibi destruxit robora insidiantium.