Vermis
Vermis est Christus, ut in Psalmis: “Ego autem sum vermis, et non homo,” id est, quod quibusdam non homo, sed tam vilis, ut vermis reputatus sum. Vermis, luxuria, ut in Iob: “Dulcedo illius, vermes,” quod immundae mentis dulcedo, luxuria est. Vermis, conscientia damnatorum, reproborum conscientia in aeternum eos corrodet. Per vermes corruptiones corporis nostri, ut in Iob: “Et soror mea, vermibus,” quod in corruptionibus corpus nostrum vivit, et ad corruptiones tendit. Per vermes vestimenta inferni, ut in Isaia: “Et operimentum tuum vermes erunt,” quod diabolum et reprobos cruciabunt infernales.