Lectulus
Lectulus est sanctum otium, ut in Cantico: Lectulus noster floridus,” id est, internum otium in virtutibus floret. Lectulus, spes interna, ut in Iob: “Consolabitur me lectulus meus,” id est, recipiam consolationem internam spe nostra. Lectulus, quies interna, ut in Cantico: “In lectulo meo per noctem quaesivi quem desiderabat anima mea,” quod devota anima in praesentis vitae obscuritate in quiete sua Deum quaerit. Lectulus, beatitudo aeterna, ut in Cantico: “Lectulum Salomonis sexaginta fortes ambiunt, quod aeternam beatitudinem, in qua Christus est, qui doctrina similes et operatione perfecti sunt, speculantur.