Bestia
Bestia est quilibet a peccato conversus, ut in Isaia: “Glorificabit me bestia agri,” id est, peccator de peccato suo poenitens me honorabit. Bestia, mens irrationabilis, ut in Exodo: “Si bestia montem tetigerit, lapidabitur,” quod si mens irrationabilis ad alta contemplationis se erigit, summa non sustinens superni ponderis vocibus necatur. Bestia, populus Iudaicus serviens, ut in Genesi: “Bestia devoravit Ioseph,” id est, persecutor populus Iudaeorum occidit Christum. Bestia, peccatum criminale, ut in Isaia: “Bestia mala non transibit per eam,” quod mens sancta peccatum mortale omni studio vitare contendit. Bestia, societas reproborum, ut in Apocalypsi: “Vidi de mari bestiam ascendentem,” quod Antichristi sequaces de terrenis post eum emergunt. Bestia, diabolus, ut in Apocalypsi: “Bestia, quam vidisti, fuit et non est,” quod adventum Christi, diabolus regnavit, sed ipso adveniente superatus fuit. Per bestias, Iudaei excaecati, ut in psalmo: “In ipsa (nocte) pertransibunt omnes bestiae silvae,” quod crescente caecitate sua ad opus Dominicae passionis Iudaei pervenerunt. Per bestias, Gentiles, ut in psalmo: “Potabunt omnes bestiae agri,” quod sacrae Scripturae fluentis Iudaei inebriantur. Per bestias, simplices quilibet, ut in Genesi: “Creavit Deus bestias terrae,” quod simplices Deus in Ecclesia posuit. Per bestias, increduli, ut in Paulo: “Adversus bestias pugnavi,” id est, contra incredulos disputavi. Per bestias, spiritus maligni, ut in Iob: “Omnes bestiae agri ludunt ibi,” quod in mente reproba maligni spiritus exsultant. Per bestias, instabiles motus cordis, ut in Iob: “Et bestiae terrae pacificae erunt,” id est, interni motus cordis tui te non inquietabunt. Per bestias peccata: ut in Psalmis: . . . . . . . . . . . sic . . . . . . . . . . per confessionem praeteritis debeas, et ita futuris conserves.