Auster
Auster est Spiritus sanctus, ut in Cantico: “Et veni, Auster,” id est, venit fervor Spiritus sancti. Auster, populus Iudaicus, ut in Isaia: “Et Austro dicam: Noli prohibere,” id est, praecipiam Iudaeis, ne gentes ad credendum impediant. Auster, praedicator quilibet, ut in Psalmis: “Transtulit Austrum de coelo:” quod de vita sublimi Dominus praedicatorem eligit. Auster, coetus martyrum, ut in Apocalypsi: “Ab Austro, portae tres,” quod a martyribus fides Trinitatis praedicatur. Auster, devotio sancta, ut in Psalmis: “Convertere, Domine, captivitatem nostram sicut torrens in Austro,” quod per sanctam devotionem mens ab interno frigore liberatur. Auster, sanctitas religiosae conversationis, ut in Ezechiele: “Quasi aedificium civitatis vergentis ad Austrum,” quod sancta Ecclesia fervori sanctae conversationis insit. Auster, secretum coeli, ut in Iob: “Qui facit interiora Austri,” quod Dominus interna illa coelestis patriae suis praeparavit.