Lucerna
Lucerna est Christus, ut in Evangelio: “Non venit lucerna, ut sub modio ponatur,” id est, non venit Christus, ut in solis Iudaeis abscondatur. Lucerna amicus sponsi, ut in Psalmis: “Paravi lucernam Christo meo,” id est, paravi Ioannem, qui praecederet Christum. Lucerna, iustitia sanctorum, ut in Parabolis: “Non exstinguetur in nocte lucerna eius,” id est, iustitia Ecclesiae non deficiet in praesenti adversitate. Lucerna, opus bonum, ut in Exodo: “Ardeat semper lucerna in tabernaculo,” id est, appareat bona actio in homine. Lucerna, gratia divina, ut in Iob: “Splendebat lucerna eius super caput meum,” id est, fulgebat gratia divina super mentem meam. Lucerna, Scriptura sacra, ut in Epistola Petri: “Quasi lucernae lucenti in caliginoso loco, id est, Scripturae sacrae in obscuritate vitae praesentis. Lucerna, sermo praedicationis, ut in Psalmis: “Lucerna pedibus meis verbum tuum,” id est, praedicatio tua lucet operibus meis. Lucerna, bona vita cuiuslibet, ut in Evangelio: “Non accendunt lucernam, et ponunt eam sub modio,” quod bona vita non est abscondenda, sed in exemplo aliis ponenda. Lucerna, interna visitatio, ut in Parabolis: “Lucerna Domini, spiraculum hominis,” quod interna visitatio vivificat hominem. Lucerna, gloria reproborum, ut in Iob: “Lucerna impiorum exstinguetur,” id est, gloria pravorum destruetur.