Thesaurus
Thesaurus est coeleste praemium, ut in Iob: “Quasi effodientes thesaurum,” id est, quasi quaerentes coeleste praemium. Thesaurus, desiderium bonum, ut in Evangelio: “Thesauro abscondito in agro,” id est, desiderio bono, latenti in animo. Thesaurus, sancta locutio, ut in Parabolis: “Thesaurus desiderabilis requievit in ore sapientis.” Thesaurus, intentio bona, ut in Evangelio: “De bono thesauro profert bonum,” quod ubi procedit bona intentio, bona succedit operatio. Per thesaurum viri sancti, ut in Psalmis: “Qui producit ventos de thesauris suis,” quod in viris sanctis aliis alios proferunt. Per thesauros iniqui, ut in Iob: “Nunquid ingressus es thesauros nivis?” quod Dominus per inspirationis suae gratiam frigida nonnunquam Iudaeorum iniquorum corda ingreditur. Per thesaurum providentia Dei, ut in Deuteronomio: “Et signata in thesauris meis,” id est, rata et confirmata in providentia mea.