Vitulus
Vitulus est Christus, ut in Genesi: “Tulit vitulum de armento,” id est, Christum de genere patriarcharum natum. Vitulus, superbia cordis, ut in Levitico: “Offerat pro peccato suo vitulum,” id est, pro venia commissi sui superbum in corde suo humiliet motum. Vitulus, Redemptor passus, ut in Evangelio: “Vitulum saginatum occidit,” quod omnis sanctitatis plenitudine ornatus Dominus Iesus Christus pro peccatoribus mortuus est. Vitulus, diabolus, ut in Exodo: “Fecerunt vitulum et adoraverunt,” id est, susceperunt in se diabolum, et ei servierunt. Vitulus, caro nostra, ut in libris Regum: “Et immolaverunt vitulum, et obtulerunt puerum Heli,” quod tunc digne Deo offertur puritas, si prius mactetur lascivia carnis. Per vitulos Iudaei, ut in Psalmis: “Circumdederunt me vituli multi,” id est, persecuti sunt me Iudaei superbi. Per vitulos lascivientes cordis motus, ut in Psalmis: “Tunc imponent super altare tuum vitulos,” id est, in mente sua mortificabunt motus lascivos.