Mare
Mare est baptismus, ut in Apocalypsi: “Mare vitreum simile crystallo,” id est, baptismus puritatem fidei habens et firmitatem. Mare, mundus, ut in Iob: “Quis graditur super fluctus maris?” id est, qui superat . . . . . . mundi. Mare, gentilitas, ut in Psalmis: “Transferentur montes in cor maris,” id est, Apostoli convertentur ad Gentes. Mare, homines pravi, ut in Psalmis: “Aquilonem et mare tu creasti,” id est, diabolum in membra in flagella tu formasti. Mare, saecularis occupatio, ut in Psalmis: “Qui descendunt mare in navibus,” quod praelati in Ecclesiis regendis de saeculi negotiis regendis se intromittunt. Mare, infernus, ut in Iob: “Nunquid ingressus est profundum maris?” quod Christus ad infernum descendit. Mare, voluptas saecularium, ut in Iob: “Fervescere faciet quasi ollam profundum mare,” quod diabolus mentem pravam per illicita desideria incendit. Mare, poena gehennalis, ut in Cantico Exodi: “Et operuit eos mare,” id est, depressit eos poena inferni.