Mulier
Mulier est Dei sapientia, ut in Evangelio: “Mulier habens drachmas decem,” id est, Dei sapientiam regunt divinam et humanam creaturam. Mulier, Christus, ut in Evangelio: “Fermentum abscondit mulier in farinae sata tria,” quod humanum genus Christus in tres ordines distinxit, ordinem scilicet praelatorum, continentium, et coniugatorum. Mulier, sancta Ecclesia, ut in Parabolis: “Mulierem fortem quis inveniet?” quod solius Dei est sanctam Ecclesiam in mundo statuere. Mulier, virgo Maria, ut in Ieremia: “Mulier circumdabit virum,” id est, Maria concipiet Christum. Mulier, genus humanum, ut in Evangelio: “Et ecce mulier quae habebat spiritum immundum,” quod diabolus genus humanum per peccatum possedit.” Mulier, anima fidelis, ut in Parabolis: “Mulier sapiens aedificat domum suam,” quod anima devota reparat mentem suam. Mulier, vanitas mundi huius, ut in Apocalypsi: “Et mulier erat circumdata purpura et coccina,” quod mundi huius amatores per superbiam maxime decipiuntur. Mulier, crudelitas, ut in Apocalypsi: “Vidi mulierem ebriam de sanguine martyrum Iesu,” quod omnes iniqui et maxime crudeles persecutores in montibus Christianorum delectantur. Mulier, doctrina haeretica, ut in Parabolis: “Mulier pulchra et fatua,” quod sermo haereticus propter ornatum verborum pulcher, sed propter erroris deceptionem fatuus est. Mulier, impietas, ut in Zacharia: “Et ecce mulier sedens in medio amphorae,” quod in mente cuiuslibet reprobi impietas dominatur. Per mulieres animae sanctae, ut in Cantico: “O pulchra inter mulieres,” id est, quae inter animas devotas spirituales primatum tenes. Per mulieres subditi, ut in Exodo: “Viri cum mulieribus praebuerunt armillas,” quod praelati cum subiectis devotas Deo offerunt actiones. Per mulieres voluptuosi quique, ut in Isaia: “Et dominabuntur eorum mulieres,” id est, voluptuosi praelati praeerunt eis. Mulier accipitur pro sexu, ut in Gal.: “Factum ex muliere;” et pro infirmitate, ut in Iob: “Homo natus de muliere.”