Frater
Fratris appellatione Christus intelligitur, ut in Cantico de Synagoga in fine mundi convertenda: “Quis mihi det fratrem meum sugentem ubera matris meae, ut inveniam te foris et deosculer te, etiam nemo te despiciet;” ac si dicat: Utinam mihi aliquis Christum ostenderet, qui de Iudaeis secundum carnem natus est. Doctores legis quibusque sabbatis audivit, ut eum verum hominem intelligens eius pacem plenam inveniam, et gentilitas me excaecatam et reprobatam ulterius minime dicat. Frater, quilibet Christianus, ut in Paulo: “Si quis frater nominatur,” id est, si quis pro Christiano habetur. Frater, quilibet bonus homo, ut in Evangelio: “Si quis fecerit vocem Patris mei, ipse meus frater est.” Per fratres apostoli, ut in Evangelio: “Vade ad fratres meos;” id est, ad discipulos meos. Per fratres cognati Christi, ut in Evangelio: “Ecce mater tua et fratres tui foris stant.” Quatuor modis dicuntur fratres: natura, ut Esau et Iacob, gente, ut omnes Iudaei, cognatione, ut Abraham et Lot, affectu, ut omnes qui fidem invicem servant.