Lignum
Lignum est Christus, ut in Apocalypsi: “De ligno vitae, quod in paradiso Dei mei” frui in Christo, qui vivificat Ecclesiam. Lignum, crux, ut in Ieremia: “Mittamus lignum in panem eius,” id est cordi eius crucem exhibeamus. Lignum incarnata Sapientia, ut in Parabolis: “Lignum vitae est iis qui apprehenderunt eam,” quod qui Dei Sapientiam per fidem in . . . . . . natam confitetur, mentali ab ea pastu reficitur. Lignum, quilibet iustus, ut in Iob: “Lignum habet spem,” quod iustus semper spe salvus factus. Lignum, quilibet elatus, ut in propheta: “Ego Deus humiliavi lignum sublime,” quod qui se exaltat, humiliabitur. Lignum, quilibet humilis, ut in eodem loco, “et exaltavi lignum humile,” quod qui se humiliat, exaltabitur. Lignum, cor hominis, ut in libris Regum: “Praecidit lignum et misit illuc, natavitque ferrum,” quod Christus cor humiliavit, et gratiam restituit. Lignum, deliciae spirituales, ut in Genesi: “Ex omni ligno paradisi comedes,” id est, spirituales sanctae Ecclesiae delicias tibi acquire. Lignum, sancti angeli, ut in Ezechiele: “Omne lignum paradisi non est assimilatum illi,” id est, nullus inter angelos Dei comparari potuit illi.