Sagitta
Sagitta est sermo Dei, ut in libro Regum: “Sagitta Ionathae reversa est retrorsum,” quod verbum Domini non revertetur ad eum vacuum, sed faciet quaecunque voluerit. Sagitta, animadversio Domini, ut in libro Regum: “Sagitta salutis Domini contra Syriam,” id est, ad salutem tuam et populi Israel Dominus feriet Syriam per animadversionem suam. Sagitta, manifesta persecutio, ut in Psalmis: “A sagitta volante,” id est, ab adversitate in manifesto feriente. Per sagittas verba praedicationis, ut in Psalmis: “Sagittae potentis acutae,” id est, sermones Conditoris sublimes. Per sagittas vindictae Domini, ut in Cantico Deuteronomii: “Et sagittas meas,” id est, vindictas meas “complebo in eis” Per sagittas afflictiones, ut in Psalmis: “Dentes eorum, arma et sagittae,” id est, verba eorum me feriunt et affligunt. Per sagittas praecepta Domini, ut in Cantico Habacuc: “In luce sagittarum tuarum,” id est, in claritate praeceptorum tuorum in hac vita incedunt. Per sagittas comminationes Dei, ut in Psalmis: “Quoniam sagittae tuae infixae sunt [mihi],” id est, quod mihi comminatus es, iam doleo. Per sagittas insidiae, ut in Psalmis: “Sagittae parvulorum factae sunt plagae eorum,” quod Iudaei, unde putabant decipere Christum, in hoc semetipsos deceperunt. Per sagittas Dominicae percussiones, ut in Iob: “Quod sagittae Domini in me sunt,” id est, sagittae Domini me affligunt.