Glebae
Glebae sunt viri sancti, ut in Iob: “Et glebae illius, aurum,” quod sancti qui in Ecclesia sunt, verae sapientiae candore nitent. Glebae, dura corda infidelium, ut in Iob: “Aut confringet glebas vallium,” quod solius Dei est, eorum corda, qui per infidelitatem adhuc in invio sunt, ab incredulitatis duritia frangere.